Skip to main content

नसतेस घरी तु जेव्हा

संदिप खरे यांच्या “नसतेस घरी तु जेव्हा” या कवितेवर आधारीत IT वर्जन :)

नसतेस ऑनलाईन तु जेव्हा
जीव तुटका तुटका होतो
जी-टॉक चे विरती धागे
ऑर्कुट फाटका होतो ॥धृ॥

डिस्क फाटुन क्रॅशच व्हावी
कल्लोळ तसा ओढवतो
चॅटींग दिशाहीन होते
अन लॅन पोरका होतो ॥१॥

येतात ई-मेल दाराशी
हिरमुसून जाती मागे
विंडोशी थबकुन कर्सर
तव मेसेजवाचुन जातो ॥२॥

लघु लिपीत खेळवणाऱ्या
त्या स्माईली स्मरती सगळ्या
प्रॉक्सी-विन नेट अडावे
मी तसाच अगतीक होतो ॥३॥

तु सांग सखे मज काय
मी सांगु या स्टेटस लाईन्सना
माऊसचा जीव उदास
माझ्यासह क्लिक-क्लिक करतो ॥४॥

ना अजुन झालो ऍलोकेट
ना बिलेबल अजुनी झालो
तुजवाचुन पिंगींग राहते
तुजवाचुन मेसेंजर अडतो ॥५॥

~ ही कविता -मेल द्वारे प्रभास गुप्ते यांच्या ब्लॉग वरून मिळालेली आहे. ~

Comments

Popular posts from this blog

टॅगा टॅगी .. - खो !

हेह्हे .. मस्तच आहे ही कल्पना . . . कुणीही मला टॅगल नाहीय . . आणि टाकलं ही नाहीय .. तरीही लिहीलंय .. :)       ये... मला पण कांचन ताईने  आधीच टॅगल होतं पण लिंक चुकीची होती म्हणून कळायला उशीर झाला ..असो .. : हॅप्पी ! : 1.Where is your cell phone? माझ्या कामाच्या टेबलावर 2.Your hair? काळे सरळ .. शहाण्या मुलासारखे !! :P 3.Your mother? शिक्षिका, माझ्या कलाकृतिंची पहिली प्रेक्षक आणि टीकाकार.. 4.Your father? शास्त्रज्ञ .. आणि प्रेरणास्थान .. :) 5.Your favorite food? तर्री मारलेली मिसळ, मग फोडणीची पोळी, पुरणपोळी, मराठी सर्वच्या सर्व पदार्थ.. [मुद्दाम म्हणून कार्ले, मुळा आणि शेपू बंद ..] चायनिज मधील सर्व व्हेज ..इटालियन पास्ता व इतर काही डिशेस.. बाकी आंतरराष्ट्रीय खाणे अजून खाल्लेले नाही.. एकूण मी खाद्यसंस्कृतिरक्षक आहे... :D

पंचममय शाम

"कल क्या होगा किसको पता अभी जिंदगी का लेलो मजा.. " काल रात्री आर डी च्या चाहत्यांनी म्हणजे पंचम मॅजिक या संस्थेने आयोजित कार्यक्रमाला गेलेलो. टिळक स्मारक मंदिरात नऊ वाजताचा कार्यक्रम होता, पण माझे काम लवकर आटोपल्याने साडेआठलाच पोहोचलो, मला आयोजाकापैकीच एकानी बोलावले होते त्यामुळे पास मिळाला होता, आधीच आत जाऊन बसलो होतो .. आत गेलो तर एक ३०-४० टाळकी गप्पा मारत मारत काम करत होती .. सगळी माझ्यापेक्षा १०-२० वर्षांनी मोठी .. मला वाटल आता बोर होणार कार्यक्रम सुरु होईपर्यंत पण हळूहळू त्याच्या गप्पात मी कधी मिसळलो ते कळलेच नाही. स्टेजवर मोठा पंचमदांचा फोटो, त्याच्याजवळ स्क्रीन, कडेला स्टेन्डवर पंचमचेच तैलचित्र, काळे [ फक्त याच कार्यक्रमासाठी पंचमचे फोटो प्रिंट करून तयार केलेले ] टी-शर्ट घालून कामात गर्क असलेली माणसे, आणि मोठ्यांदा लावलेलं हे गाणं! त्यातही वेगवेगळया विषयावर आणि टाईमपास गप्पा व चहा! जो महोल तयार झाला होता तो खरोखर अवर्णनीय! आर. डी. मय झाला होत सर्व .. हा खरोखर आर. डी. चा करिष्माच आहे कि फक्त एका माणसाच्या प्रेमापोटी, जो त्यांना आयुष्यात कदाचित भेटला असेल वा नसे

सैर सपाटा

आज ऑफिस मध्ये बसून काम करायचा मूड नव्हता .. काही केल्या लक्ष कामात लागत नव्हत .. बहिणीला सोडायला म्हणून मोदी गणपतीच्या जवळ जायचं होतच .. तसाच पुढे गेलो आणि बालगंधर्व च्या आवारात गाडी लावली .. आणि चालत चालत निघालो .. सगळा माहोल गजबजून गेलेला .. संध्याकाळ चे साडेसात वाजत आले होते .. त्यामुळे एर्व्हीचा जंगली महाराज रस्ता  आता झगमगत्या रंगात न्हाउन निघाला होता, दोन्ही बाजूला या रस्त्याचे वैभव असलेली शिरीषाची झाडं स्वत:च्या काळ्याभोर फांद्यांनी अधिकच गहिरेपण आणत होती.