मनातलं काही

संदिप खरे यांच्या “नसतेस घरी तु जेव्हा” या कवितेवर आधारीत IT वर्जन :) नसतेस ऑनलाईन तु जेव्हा जीव तुटका तुटका होतो जी-टॉक चे विरती धागे ऑर्कुट फाटका होतो ॥धृ॥ डिस्क फाटुन क्रॅशच व्हावी कल्लोळ तसा ओढवतो चॅटींग दिशाहीन होते अन लॅन पोरका होतो ॥१॥ येतात ई-मेल दाराशी हिरमुसून जाती मागे विंडोशी थबकुन कर्सर तव मेसेजवाचुन जातो ॥२॥ लघु लिपीत खेळवणाऱ्या त्या स्माईली स्मरती सगळ्या प्रॉक्सी-विन नेट अडावे मी तसाच अगतीक होतो ॥३॥ तु सांग सखे मज काय मी सांगु या स्टेटस लाईन्सना माऊसचा जीव उदास माझ्यासह क्लिक-क्लिक करतो ॥४॥ ना अजुन झालो ऍलोकेट ना बिलेबल अजुनी झालो तुजवाचुन पिंगींग राहते तुजवाचुन मेसेंजर अडतो ॥५॥ ~ ही कविता ई - मेल द्वारे प्रभास गुप्ते यांच्या ब्लॉग वरून मिळालेली आहे . ~

आज खूपच दिवसानी प्रत्यक्षात युगांनंतर वाटत आहे. पण जलरंगात प्रत्यक्ष जागेवर बसून काम केल. पुणे विद्यापीठातलं जुनं कॅंटीन आहे हे. इथे कायम वर्दळ असते, मुला मुलींचे ग्रूप्स आणि प्रोफेसर लोकांची टोळकी .. [टाळकी] इथे चहा गप्पांसाठी येत असतात .. सतत रिक्षा कार आणि दुचाकी ये जा करत असतात .. आणि रस्ता ओलांडला की एक अत्यंत रम्य आणि निवांत असा बगीचा आहे. फार काहीच तिथे बागकाम केलेले नाहीय. पण तरी ही रम्य आहे ते तिथल्या वृक्षराजी आणि तळ्यामुळे... आणि शांततेमुळॆ आज खूप दिवसानी तिथे गेलो .. जुने कॉलेजचे दिवस आठवले .. स्केचिंग करता करता गप्पा माराय्च्या .. स्पॉट शोधत तास तास शोधत फिरायचं ..स्पॉट सापडला की आजुबाजुचे काही न पहाता लगेच बसून काम सुरु करायचे .. किंवा पाणे आणण्याच्या निमित्ताने इतरांची विशेषत: वर्गातल्या काही खास व्यक्तिंची चित्रे पहायची आणि त्यात ’मदत’ ’corrections' करून द्यायच्या आणि जरा मैत्री वाढवायची .. :P सग्गळ आठवलं पण आज ते आठवून ही काम करायची ओढ कमी झाली नाही की मी भूत काळात रमलोही नाही.. रमावेसे वाटलेही नाही..

कॉलेजच्या सुरूवातीच्या दिवसातल आणि आताही माझ्या आवडत्या गाण्या पैकी एक ! आत्ताच ऐकत ऐकत लिहून काढल आहे.. जमल तर नक्की ऐका .. रात्री च्या वेळेस मस्त वाटतं .. :) बादलो की गहराई मे सोचे क्या हुजूर .. उंचे उंचे परबत है जमीं से कितने दूर .. आंहे भरती है ये ठंडी हवा .. ऐसे रंगी राहो मे अब हमको क्या हुआ.. चांद से तारोंका है आपस का फ़ासला बीच मे ये गहना दुनिया .. इस दुनिया को कहते मजबूर मिटा दिया खुद हस्ती को ये है किसका कसूर ? .. तमन्ना है यही .. ऐसे यूं अभी हम बसाये कोई... नया जहा.. आशना हो ये दिल.. प्यार के काबील साज ऐसी भी हो .. सुने जहां मुसाफिर को मिले रासता, जमाने को मिले वासता कैसे कैसे परवानो कि बाते मशहूर जैसे ये नजराने वैसे ही ये सुरूर है यकीन दिल मे सुबह आयेगी जरूर मिटेगा ये अंधेरा होगा हरेक शहने नूर.. .. प्यार करते इधर, प्यार बनते इधर दास्तां ए सिफ़र... सुनो यहां ये भी होंगे खफ़ा .. क्या पता क्या गिला ? हर कदम पे मिले कोई नया.. मुसाफिर को मिले रासता, जमाने को मिले वासता -- अल्बम : सिफ़र गायक : लकी अली..